Paweł Kowal laureatem Nagrody „Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia

Laureatem XIV edycji Nagrody „Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia został poseł Paweł Kowal.

Nasza redakcja ustanowiła Nagrodę im. Giedroycia w 2001 roku, w pierwszą rocznicę śmierci twórcy „Kultury” i Instytutu Literackiego w Paryżu, wielkiego patrioty, świetnego redaktora i dalekowzrocznego polityka. Laureatem XIV edycji Nagrody „Rzeczpospolitej” im. Jerzego Giedroycia został poseł Paweł Kowal.

Laureatem XIV edycji nagrody został Paweł Kowal. Oprócz niego do nagrody w tym roku nominowani byli: Basil Kerski (redaktor „Magazynu Polsko-Niemieckiego DIALOG”, dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku), 
Jan Tombiński (ambasador Unii Europejskiej na Ukrainie), Zdzisław Najder (były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa), Zbigniew Bujak (działacz opozycyjny w czasach PRL, współzałożyciel Komitetu Obywatelskiego Solidarności z Ukrainą), 
Jerzy Hoffman (reżyser i scenarzysta filmowy) i Zygmunt Skórzyński (socjolog, prezes Fundacji Polska w Europie, współtwórca Klubu Inteligencji Katolickiej).

Czytaj raport specjalny: Nagroda im. Giedroycia

Paweł Kowal:

„ Boją się wojny, zdziecinnieli, bo myślą, że przez kilka lat można prześlizgnąć się przez swój urząd nie podejmując żadnych decyzji”- stwierdził, krytykując w lipcu postawę zachodnioeuropejskich polityków wobec Rosji. Powtarza, że nie ulega wątpliwości, iż Rosjanie chcą zająć Kijów, a także, że Rosja doskonale wie, jak rozgrywać Zachód. Opowiada się za uruchomieniem linii kredytowych dla Ukraińców, żeby mogli kupować broń, i za szkoleniem ich żołnierzy, by mogli odzyskiwać terytorium.

Paweł Kowal jest ekspertem ds. wschodnich, znawcą Ukrainy. Uważa, podobnie jak Jerzy Giedroyc, że suwerenność Ukrainy, Litwy i Białorusi jest czynnikiem sprzyjającym niepodległości Rzeczypospolitej, za to opanowanie tych krajów przez Rosję może prowadzić do zniewolenia także Polski.

Urodził się w 1975 roku w Rzeszowie. Bardzo szybko zaczął angażować się społecznie, już w podstawówce działał w katolickim Ruchu Światło-Życie (popularnej Oazie) jako nastolatek był członkiem Rady Młodzieży Rzeszowa, w końcu został jej przewodniczącym. Studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był członkiem Polskiej Rady Młodzieży, prezesem Klubu Jagiellońskiego oraz dyrektorem programu „ Państwo Polskie wobec Polaków na Wschodzie. Poszukiwanie modelu polityki” w Ośrodku Myśli Politycznej w Krakowie.

Za rządów Jerzego Buzka pracował w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, gdzie odpowiadał za stosunki z Polonią i Polakami na Wschodzie. W latach 2000-2002 wspólnie z Janem Ołdakowskim prowadził warszawską Galerię Off. W wyborach samorządowych 2002 r. został radnym warszawskiej dzielnicy Ochota, po czym został wybrany przewodniczącym rady. W tym czasie był dyrektorem Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki oraz współpracował z Centrum Stosunków Międzynarodowych, gdzie zajmował się sprawami polityki wschodniej. Był współtwórcą koncepcji Muzeum Powstania Warszawskiego, nad którą pracował m.in. swym przyjacielem Janem Ołdakowskim, obecnym dyrektorem Muzeum.

W latach 2005-2009 był posłem, wiceprzewodniczącym sejmowej komisji spraw zagranicznych. Był wiceministra spraw zagranicznych w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. W latach 2009-2014 zasiadał w Parlamencie Europejskim, gdzie pracował w komisji spraw zagranicznych i w podkomisji ds. bezpieczeństwa i obrony. Był przewodniczącym Delegacji Parlamentu Europejskiego do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Ukraina. Był także doradcą Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

Paweł Kowal jest doktorem nauk politycznych, pracownikiem Instytutu Studiów Politycznych PAN. Publikuje na temat polskiej polityki wschodniej, spraw międzynarodowych oraz polityki kulturalnej i historii XX wieku. Był prezesem nieistniejącej już partii Polska Jest Najważniejsza, obecnie przewodniczy Radzie Krajowej partii Polska Razem Jarosława Gowina. Jest żonaty, ma czworo dzieci.

Napisał Michał Płociński
źródło: rp.pl